Wie ik ben

dochter, zus, echtgenote, moeder, medewerker, collega, vriendin, buurvrouw, weduwe, partner, stiefmoeder, zelfstarter

Iris Körbl-Kunst

Persoonlijk

Mijn naam is Iris Körbl-Kunst. Ik ben geboren in 1968 en heb 3 broers. Toen ik 5 jaar was, scheidden mijn ouders. Daarna verhuisden we een paar keer en op 17 jarige leeftijd ging ik op mezelf wonen. Na een commerciële HEAO studie in Enschede ging ik op 21-jarige leeftijd aan het werk. Na een paar jaar trouwde ik, mijn man en ik kregen 3 kinderen en ik werd kostwinner. Toen ik 43 jaar was, werd bij mijn man slokdarmkanker geconstateerd. In 2014 is hij, na 3 ½ jaar ziekte, overleden. Onze volwassen kinderen zijn nu zelfstandig en ik woon weer samen.

Ontwikkeling

Na mijn studie heb ik diverse opleidingen en cursussen gevolgd. De meest vormende waren een MBA HRM in 2009 en een professioneel ontwikkelingsprogramma (gericht op veranderingsmanagement en groepsdynamiek) dat ik in 2021 heb afgerond. De leukste opleiding was IVN natuurgids. In 2022 heb ik een training mindfulness afgerond en door middel van zelfstudie verdiep ik dit momenteel met zelfcompassie en rouwwerk. Ik vind het erg inspirerend om mijn geest te blijven scherpen en mijn ervaringen te toetsen.

Werken

In 1989 startte ik met de verkoop van kunststof profielen, bij Wavin in Hardenberg. Na verloop van tijd besloot ik mijn koers te verleggen naar personeelszaken. Ik kreeg de ruimte om me te ontwikkelen tot HR manager bij Indupac, een volcontinu productiebedrijf waar ik voor alle aspecten van het HR vakgebied verantwoordelijk was. Daar hoorde ook het ondersteunen van medewerkers bij problemen van uiteenlopende aard bij. Ziekte, echtscheiding, huiselijk geweld, eenzaamheid, zelfdoding, ongevallen, financiële kwesties, overlijden.

Lees verder

Ingrijpende gebeurtenissen met veel impact. Regelmatig adviseerde ik medewerkers om -preventief- hulp te zoeken. Toch was de drempel om een hulpverlener in te schakelen vaak te hoog. Het was makkelijker om met mij te praten. Allereerst omdat ik gewoon beschikbaar was. Gaandeweg ben ik me gaan realiseren dat er meer redenen waren. Dat ik goed kan aanvoelen. Durf door te vragen. En uit ervaring kan spreken. En hoewel ik lang niet altijd concrete oplossingen kon bieden, was gehoord en gezien worden soms al genoeg.

Patat?

Mijn man heette Siegfried, Siegpatat voor intimi. Mijn inspiratie voor Siegpatat Partnersupport komt voort uit de ervaringen die wij samen hebben gedeeld. Onze associatie met patat is dat je soms zó naar zo’n lekkere puntzak kunt uitzien. Gewoon, om ervan te genieten. Helemaal als je zoals Siegfried tijdens het ziekzijn nog de marathon van Rotterdam loopt. De zak friet op de Coolsingel staat me nog helder voor de geest. Het is belangrijk dat een partner van een zieke af en toe wat aandacht aan zichzelf geeft -bijvoorbeeld in de vorm van een zak patat- dat is heel gezond!